Me regordi (Emilio De Marchi)                                                           

 

Testo originale Traduzione

 

Me regordi...   

Fantasia di Natale

 

 

- Te regòrdet, Luis, quarant’ann fa come incoeu? in cà della nònna, in Quadrònn, se faseva el presèpi e l’era ona festa de bombon, de lumitt, de bagaj on besbili, on profumm de naranz, de torron, de legna, teppa e làur.

L’è stada la vòlta che semm cognossuu, el mè gris, te regòrdet, Luis?

- Me regòrdi

 

- TI te seret alora on belI giovin, fogos, amoros, el mè gris, e mì ... mì gh'avevi vint'ann. Semm miss in genoeucc coi bagaj, in d' on canton, dedree de la nònna, che con tanto de scuffia e d'oggiai la diseva la novèna: «O caro bambino Gesù, che voleste nascere tra l'asino e il bove ... » e ti balosson, intrattant te fasevet l' asen a mì e te disevet: «Che ben che te voeuri, bambin! » O che nòtt de Natal, el mè gris! gh' avevi vint' ann e quell basin che te me daa su la man sul repian el m'è restaa chì pontaa, chì piantaa in del coeur come on guggin, che mel senti ancamò. Te regòrdet, Luis?

- Me regòrdi.

 

- E poeu dòpo on ann a la nòtt de Natal nun duu de per nun, in trii o quatter stanzett in Ciossett, duu spos, duu moros, denanz al camin ... Fioccava. De foeura passava la gent che cantava e sonava la piva, e fioccava, fioccava. Mì seri malada e sentivi ona ròbba de denter, on gran stracch, on fastidi e disevi: « Luis, gh'hoo paura, Luis voeurom ben». E tì pòver òmm te disevet: «Coragg, l'è la nòtt de Natal». Te regòrdet?

- Me regòrdi.

 

- Oh che nòtt de Natal, el mè vecc! che dolor e che amor quand sul fa dell'aurora l'è nassuu quell bambin! ...

Te regòrdet, Luis? TI in genoeucc nella stretta del lett te piangevet, te pregavet de bon, te basavet quell tò Natalin, e la nònna la pizzava ciaritt e lumitt sul comò, ch'el pareva on presèpi. Te regòrdet, Luis?

- Me regòrdi.

 

- E poeu dòpo on ann, dòpo duu, dòpo trii, dòpo des, che presèpi, el mè vecc! Che devozion te gh' avevet, Luis, a sto santo Bambin! ma s' ciao, sérom giovin tutt duu e tì galantòmm, pien de coeur, pien d'amor per la cà, per la dònna e i fioeu, te correvet tutt' el dì colla sacca di letter al còll, te tegnevet de cunt el quattrin, te giustavet i scarp di popò, e sù e giò per i scal tutt el dì, te spettavet i manc de Natal per fà on regalI a la veggia, per fà el bambin ai popò. Quand poeu la mattina derviven i oeucc, saltaven dal lett in camisa, a pè biòtt e correven a cercà sul poggioeu se gh' era el scarpin del Bambin. Che festa, Luis! saltaven sul lett de la mamma e in mezz al fracass di tambor, di trombett, in mezz ai frastaj di bombon, al barlus di cart d'òr e d'argent, a l' odor de la menta e de qui coo de passeritt, spuntava el Natal su la niada. Te regòrdet, Luis?

- Me regòrdi.

 

- E poeu gh'è staa quell ann, Luis, che l'è mòrta la pòvera Clelia. L'era nassuda malada per i spavent del quarantòtt, e la s'è tirada là on gran pezz che la pareva ona candela. La voreva no morì, quella pòvera tosa! la voreva scampà fina a Natal, e quell brutt Natal l'è vegnuu colla cassa de mòrt ...

- Me regòrdi.

 

- E poeu gh'è staa quell'ann che t'è perduu qui danee e che t'è voruu pagaj col tò pan, col pan di tò fioeu.

O che ann maledettI Che Natal disperaa! Smòrt, malaa, rabiaa, mezz matt dal dolor, coi fioeu malcontent, piagnolent, semm andaa in lett al scur, a sett' or, col coeur pien de lagrem, dòpo on Natal senza alegrìa, senza orazion e senza panetton.

- Me regòrdi.

 

- E poeu l'è vegnuu el cinquantanoeuv, i frances, i nòster, la bandera trii color El nòst Natalin l'è scappaa anca lù de nascondon e tì, balosson, t'è jutaa a tradì la soa mamma. Che struzi, Luis, che panetton de Nata!! a savè che ona balla in del coeur le podeva mazzà, ch' el podeva morì su ona strada, morì de famm, de set, de dolor e che la soa mamma ...

o Signor! L'è tomaa. Me regòrdi ancamò. Mi s'era setada a fà giò on' ascia de fil, quand senti on tocch tocch, e ...

 

« Se pò?... »

 

O Signor, o Madònna! conossi la vos, voeuj parlà, pòdi nò...

L'uss se derva, vedi on ross, on gran ross, l'era lù, Natalin, el mè garibaldin, bell, pussee belI de quand l'è nassuu, ghe voo incontra, el me brascia, cont on brasc ... L' alter brasc? Ah Luis, che dolor el Signor el prepara per nun pòver mamm!

Per vialter gh'è la glòria, l' onor, la medaja, ma per nun pòri dònn, no gh'è che l'ambizion di fioeu. Pòver el mè Natalin, inscì bell, inscì ben faa, pòver el mè primm! Quanto piang, el mè Luis, quanto pregà che hoo faa in quell ann! e man man che vegneva Natal, me sentivi ona man che me quattava el coeur ... ona man sotterada, la man del mè fioeu ...

Te regòrdet, Luis?

- Me regòrdi.

 

- E poeu on belI dì la Rosina l'è andada anca lee. L'ha miss el sò vestii de sposa, l'ha faa sù ona valisetta, l'è vegnuda denter, e: «Ciao, mamma -l'ha ditt - mi voo ». E l'è andada che la pareva on usellin che scappava de gabbia. L'è andada col sò prestinee e ..«ciao mamma! » - E inscì vun per vòlta, chi de chì, chi de là, se svoeuja la cà. I vècc hinn mòrt e nun pòra gent, semm chì denanz a sto foeugh a drizzà di castej coi bacchitt, a rugà nella zèner del temp passaa. S' ciao, pazienza, el mè gris! l'è almen ona zèner calda, l'è pièna de brasca e d'amor. A sta brasca se scàldom el coeur e, boffand su sto foeugh, pizzaremm la fiammada, pizzaremm i lumitt del presèpi ai bambitt di fioeu ch'el Natal el pòrta in del cavagnoeu.

 

 

Commento

 

Invia i tò penser, i tò emozion (anca in italian o ne la lengua che te par)