La polpetta del re (Ferdinando
Fontana)
|
||
Testo originale | Traduzione letterale | |
La regal polpetta Recipe: on'olivetta Dopo: Fà coeus caròtol, verz, fasoeu, Quand sarà sugàa sù el barberon, Questa l'è la ricetta |
|
Commento
La polpetta del re, la ven foeura de ‘na commedioeula scritta da Fernando Fontana vers la fin del 1800 indove se cunta-sù la tragica avventura d’on scianin che, dopo vess nassuu, el ven daa a duu balord (Mago luu e Stria lee) che ‘l voeuren perchè gh’hann la cà piena de ratt. Lu però i ratt je lassa scappaa, ma in quella casa lì el fa la famm e anca el corr el ris’c de vess mangiaa. Fina tant che on dì el Re Ciappachelghè, che ‘l gh’aveva nanca l’ombra de la famm, el ciama el Mago ne la speranza che le guarissa. El Mago el ghe proponn ona polpètta che lu cusinerà cont el coeugh e el Re, che ‘l va matt per i polpett el ghe domanda la ricetta.
Che la ven leggiuda al Re.:
El Re el va foeura de matt per la contentezza, el Mago el va in cusina cont el coeugh per preparalla e el scianin de nascost el ghe va dree ne la speranza de podè finalment mangiaa. Ma i duu hinn disonest; tegnen per lor i danee de la grossa spesa e compren invece per el Re ona qualsessia polpetta. E intant che cerchen de refilaghela sora on gabarè tutt d’or, el scianin cont on salt la fa soa e in d’on boccon se la mangia. Poeu el scappa..
El s’cioppa foeura on gran bordeleri, poeu riven i polee che le cerchen e el troeuven. Al scianin ghe fann el process e le condannen a la forca (come spess succed: chi ròba tant la passa liscia, e chi ròba domà perché el gh’ha famm la paga per tutti).
L’è giamò su la forca con la corda al coll, ma per fortuna, la soa mamma-scianna la riva in temp e la portinara de la cà indove el viveva - che l’è con lee - le salva perché la taja la corda che ‘l ghe stringeva el coll.
(Angela Turola – I amis de la Poesia 19 marzo 2012)
Invia i tò penser, i tò emozion (anca in italian o ne la lengua che te par)