EI mè pures

Domà lù m'è restaa, sì, domà lù,

da quand sont on barbon, da quand son vègg

e tiri innanz inscì, tra famm e frègg,

e de stà al mond ne pòdi pròppi pù.

Semper attaccaa a mì, sù la mia pèll,

el me da l'illusion che anmò ghe sia

on quaidun che me faga compagnia.

M'importa nò se pòdi nò vedèll.

Pòdi nò, perché l'è tròpp piscinin

e cercall cont i ong me fidi nò;

mej lassall andà liber sù e giò,

che diventà per sbali el sò assassin.

E gh'hoo gust ch'el me faga purisnà,

perché l'è inscì garbaa quand el pezziga,

quasi com'el vorèss ciappass la briga

de damm on sgrisol de felicità.

In quèll moment me torna anmò el sorris,

per mì - ve disi - l'è quasi ona fèsta:

l'è l'ultim di piasé che anmò me rèsta,

che grattass l'è on tocchèll de paradis.

Finché ona sera frèggia de gennar

me ven denanz 'na sciora, 'na gran dama;

me dis: « Pòer vègg, lù el fa 'na vita grama,

ghe piasaria de mèttes al ripar?

El vègna a casa mia, ghe doo ona cèna:

ghe fa gola coi fòng on bon risòtt

e on bèll lètt de passagh calda la nòtt?

Sù, el leva sù: lù me fa tròppa pèna ».

« La dis de bon? Ò sont adree a insognamm. .. »

« Nò, e poeu voeuj rivestill de capp a pee ».

« E mì se gh'hoo de fà? » « Nagòtt. L'è assee

ch'el se lassa poccià prima in del bagn ».

On bagn? Son restaa lì on poo pensieros.

Ma d'un bòtt hoo sentii, là sòtt la sèlla,

moeuves come on quaidun ch'el se ribèlla,

e dent a la coscienza entrà ona vos.. .

« Ti te 'l see ben - la m'ha ditt - che in quèll cas

el tò compagn el moraria negaa!

Son nò on pures de mar, son de città,

e dòpo tì te n'avariet pù pàs ».

« Sciora, mì la ringrazzi - gh'hoo rispòst.

Dio benedissa la soa gran bontà,

gh'hoo on amis che pòss minga abandonà.

Lassèmm i ròbb inscì. Chì l'è el mè pòst. »