Pass pass per i campagn...

Fra i noeùv ortìgh besiòs e i ciccialàtt,

che foeù de la cassìnna hinn già spontaa,

ma varda i bej violètt, tutt profumaa,

insèmm col celestìn di s' ceppapiàtt!

Dree ai mur, ròss de quadrèj, quaj mazzolìn

d'erba di pòrr, coi foeùj tutt scantonaa;

e già i vanèss sfarfàllen, coi oggiaa

bluètt in mezz ai àl tutt solferìn.

E 'ntant nun vemm pass pass ai nost campàgn:

lì fra i ortàj fiorii d'insalatìnn,

lì fra i verdùr sconduu sott ai vedrìnn;

e 'n fond vègnen avòltra i grand montagn.

Gh'è 'n quaj paisàn adess col sò vanghètt

lì dent ai praa, che 'l calca sòra 'l pè;

ma in alt i lòdoll vann, chi sà 'n dov'è,

e 'n quaj scorbiàtt el sgòra tra i boschètt.

A pass a pass mì voo col mè bagàj,

e de sambùch 'na vìs'cia cont quaj bùtt

nun gh'hemm in man, e vemm lì depertùtt: dent l'erba noeuva o in mezz ai vece buscàj.

Ma poeù, in on tratt, l'è nìvol sòra 'l piàn,

e i mont hinn là sparii dent in del scùr;

adess nun vemm a cà, rasént ai mur,

intant che 'l pioeùv bell bell: coi vioeùll in man.

L'è Marz, el semm: sto mes l'è propi matt,

el fà comè 'l voeùr lù, tra l'acqua e 'l sò;

l'è giamò bell se 'l vent el bòffa nò

in st'invernètt, chì pront a romp i piàtt.