Adio vèggia cà de ringhera,

cuna de la mia gioventù.

La notizia l’è rivada iersera:

purtròpp se vedaremm pù.

L’è dura lassà el cors e la piazzètta!

Desméntega i regòrd, daj, fèmmes coragg,

cascèmm via el magon, cara mamètta,

ne dann ona cà noeuva in zòna Bagg.

Se sa, l’è on poo lontan de la città

e per andà a bottega slongaroo la strada,

ma gh’èmm el tramm che passa sòtta cà

e tutt’i dì mi faroo ona passeggiada!

Te vedaree che bèll appartament, mamèta,

gh’è dent tutt' i servizzi, ghe manca pròppi nient

e te pararà debon de vèss ona sciorètta:

gh’è l’acqua, e' l cèss in cà e poeu 'l riscaldament.

Ghe sarà pù d’andà a toeu l’acqua col sidell

longh la ringhera col frègg e la scighera

sul ripianin indoe gh’è el lavèll,

de corr de nòtt al cèss con la candela

de pizzà la stua coi ball de carta pressada

per coeus el disnà e riscaldà la cà.

Quand la fa fumm - oh gent, che bugada -

el cambia de savor anca el mangià.

Adèss, pòcch stòri, bisògna organizzass,

gh’èmm de preparass per el sanmichee.

Pensèmm a la mobilia e ai quatter strasc

e poeu, lòtt lòtt, andarèmm foeura di pee.